نمی‌دانم پس از مرگ چه خواهد شد، نمی‌خواهم بدانم کوزه‌گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت. ولی بسیار مشتاقم که از خاک گلویم، سوتکی سازد. گلویم سوتکی باشد به دست کودکی گستاخ و بازیگوش و او یکریز و پی‌درپی دَم خویش را بر گلویم سخت بفشارد و خواب‌خفتگان خفته را آشفته سازد، بدین سان بشکند در من سکوت مرگ بارم را.
دکتر علی شریعتی
همین الان دارم یکی از کتابهای شریعتی رو میخونم. حرفای جالب زیاد داره. این از کدوم کتابشه؟
یادم نیست، از خیلی وقت یادداشتش کرده بودم، اتفاقی دیدمش گفتم بد نیست بذارمش