امیدوارم اگه واقعاً مُردم، یه نفر پیدا شه که عقل تو کله‌اش باشه و پرتم کنه تو رودخونه، یا نمی‌دونم، هر کاری بکنه غیر گذاشتن تو قبرستون. اونم واسه این‌که مردم بیان و یکشنبه‌ها گل بذارن رو شکمم و این مزخرفات. وقتی مُردی گل می‌خوای چی‌کار؟
کتاب ناتور دشت نوشته‌ی جی. دی. سالینجر
Subscribe in Google Reader
آره والا. البته یه احتمالی هست که میگه : شاید مرده خیلی بو میده مردم میزارن که آبرو مردشون نره :)
اینم هست