به من می‌گویند تو چطور آدمی هستی که امتحان زبان بیگانه‌ی انگلیسی را عرض ده دقیقه تمام می‌کنی و بیست می‌گیری و سر امتحان زبان فرسی، زبان مادریت، عرق سگی از تو می‌ریزد؟ مگر ایرانی نیستی؟
آخه به من چه که جمله از نهاد و گزاره تشکیل شده؛ به من چه که جمله‌ی «گاو حسن شیر نمی‌دهد» نباید در جواب «برنامه‌ی فردایت چیست؟» بیاید.
به من حق بدید که از زبان فارسی متنفر شم. ولی از بعضی جهات به زبان فارسی افتخار می‌کنم، افتخار می‌کنم که دومین زبان سخت دنیاست، یک جمله را به انواع شکل‌ها می‌شود به کار برد، و به اصطلاح به طور بسیار زیبایی می‌شود رید توش، به همینش خیلی می‌حالم.
از درس ادبیات خوشم میاد چون توش احساس است ولی زبان فارسی و دستور زبان فارسی بی‌حس‌ترین و چرتو پرت ترین درسیه که دارم می‌خونم. این جفنگیات به چه درد من می‌خواد بخوره؟ کِیف زبان فارسی به همون ریدن توشه.
ماشاا... الان آدمای عقل گرا (یا هر جفنگی که هست) زیاد شدن، و جامعه ایران تبدیل شده به دو دسته‌ی انسان‌های عقل گرا و انسان‌های عقل گرا نه؛ آدمای عاقل زیاد شدن، آدمای با احساس کم ، و این خوب نیست که یه نفر فکر کنه خیلی می‌فهمه ولی نفهمه، چون در این موقع چند چیزو با هم از دست داده.
(-چه جفنگی بافتم-)
ختم جلسه ! آزادید
سلام.
وبلاگ خیلی خیلی جالبی داری.منم یه سایت خوب دارم که بازدیدم خوبه.میخوام باهات تبادل لینک کنم.برو به این آدرس :
http://www.birdana.com/links/
لینکت رو خیلی راحت ثبت کن بدون اینکه وقتت اتلاف بشه.ببین قول بازدید بالا نمیدم ها ولی خب ورودی خوبی بهت میدم ؛ بقیه که ضرر نکردن تو هم بیا ببینم نظر تو چیه.
منتظرتم ها عزیز.
فعلا.
خیلی جالب بود
سلام.
جالبه...!!!!
انگار از کلمه جفنگ خیلی خوشت میاد؟! نه؟
سلام
نه اصراری بهش ندارم
همون موقع اومد تو سرم بعد اومد تو دستام